کد مطلب:163177 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:218
ورع و اجتهاد
انسان به همان نسبت كه عشق و علاقه به چیزی دارد، به همان اندازه خوف و خشیت جدایی را و از دست دادن را دارد.این عشق و ترس و ورع و اجتهاد را شكل می دهند و این دو حالت یكدیگر را متعادل می سازند.عاشق بدون این ورع از هر راهی می رود و هر كوششی را می خواهد.در حالی كه ترس از جدایی و محرومیت در او حالت حذر و ترس و ورع می آورد، مثل آن كه بخواهی به سیم برق دست بزنی و یا با لباس سفید در گل و لای باران قدم برداری و یا در راهی كه مین گذاری شده حركت نمایی.